معنی خنده شب - جستجوی لغت در جدول جو

خنده شب

لغت نامه دهخدا

گشاده رو، خندان، خنده کننده، درحال خندیدن، شکفته، خندنده، ضاحک، منبسط، ضحوک، سبک روح، خنداخند، خندناک، خنده ناک

(خَ دَ / دِ یِ صُ)

کنایۀ از طلوع صبح. (آنندراج). کنایه از طلوع آفتاب. (انجمن آرای ناصری) :
خندۀ شب گشت صبح خندۀ صبح آفتاب.
خاقانی (از انجمن آرای ناصری).
مدت شادی و غم نیست برابر بجهان
گریۀ شمع است شبی، خندۀ صبح است دمی.
غنی (از آنندراج).
زین نمک کز شورش عالم بزخم ما رسید
خندۀ صبح قیامت مرهم کافور ماست.
صائب (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خنده رو

(خَ دَ / دِ)

رجوع به خنده روی شود

لغت نامه دهخدا

خنده زن

(تَ کَ دَ / دِ)

خنده کن. خنده کننده. (یادداشت بخط مؤلف) :
حلق و لب قنینه بین سرفه کنان و خنده زن
خنده بهار عیش دان سرفه نوای صبحدم.
خاقانی.
هر که سخن نشنود از عیب پوش
خود شود اندر حق خود عیب کوش
گر که زند خنده بر او مرد و زن
او هم از آن خنده شود خنده زن.
امیرخسرو دهلوی.
، مسخره کننده. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خنده شمع

(خَ دَ / دِ یِ شَ)

افروختن شمع. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خنده شیر

(خَ دَ / دِ یِ)

کنایه از بروز غضب باشد نه از ظهور مزاح و هزل. (انجمن آرای ناصری) :
خندۀ شیر و مستی پیل است.
حکیم سنائی (از انجمن آرای ناصری)

لغت نامه دهخدا

خنده گل

(خَ دَ/ دِ یِ گُ)

شگفتن گل. بازشدن گل. (از آنندراج)